Οι ιδιοτροπίες μου κι εγώ..

Ποτέ μου δεν αγάπησα τη μαγειρική..
Μάλλον να το πω πιο σωστά..
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά μαζί της..
Τώρα που γράφω μαγειρεύω..
Ποιος? Εγώ!!
Ποιος να το φανταζόταν..

Η μαγειρική είναι τέχνη, την οποία δεν κατέχω (ακόμα?)..
Να'ναι καλά ο Ανδρέας που μετά από αλλεπάλληλους καβγάδες για τη συμβίωσή μας με έκανε να καταλάβω ότι έτσι δεν πρόκειται να γίνω ποτέ μάνα..

Και τελικά ξεκίνησα..
Στην αρχή με τα εύκολα: μακαρόνια, κοτόπουλο, ψαράκια, μπριζόλες, ριζάκι..
Ώσπου έφτασα και στα λίγο πιο περίπλοκα: φασολάδα και πατάτες γιαχνί (το δεύτερο ήταν ιδέα της μαμάς μου, αλλά η εκτέλεση δια στόματος μπουμπούς)..
Μπήκα λοιπόν κι εγώ στον κόσμο των γυναικών που φροντίζουν οι άντρες τους να έχουν ένα πιάτο φαγητό μόλις θα γυρίσουν απ'τη δουλειά..

Με δυσκολεύει είναι η αλήθεια, στη μαγειρική δεν έχω καθόλου φαντασία..
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω συνταγές στο ίντερνετ και τις τηρώ αυστηρά, ενώ δε θα έπρεπε..

Τις προάλλες, την τελευταία φορά που έκανα φασολάδα, την έκαψα..
Μη γελάτε, εγώ το πήρα κατάκαρδα..
Δεν μπορώ να υπολογίσω σωστά την ποσότητα (όχι δεν έχω ζυγαριά ακόμη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)..
Έβαζα κι έβαζα κι έβαζα φασόλια στην κατσαρόλα και στο τέλος φούσκωσαν τόσο που δεν χωρούσαν τα υπόλοιπα υλικά..
Πέρασε κι αυτό όμως κι ο Ανδρέας δε μου κράτησε μούτρα..
Τις προηγούμενες φορές την πετύχαινα επειδή έβαζε αυτός τα φασόλια στο νερό το βράδυ..

Τέλος πάντων..
Εάν κάποιος καλοθελητής θέλει να μου γράψει 2-3 συνταγούλες εύκολες και γρήγορες με υλικά κι εκτέλεση, θα το εκτιμούσα πολύ, αλήθεια λέω!!

Ουυυφ, τα είπα και ξέσκασα!!
Όλη μέρα στο σπίτι η δόλια, στέλνω αβέρτα βιογραφικά σε εταιρίες για δουλειά..
Δε σας είπα, ε? Ναι, παραιτήθηκα από την προηγούμενη (βλ. μεγάλος όμιλος Βορείου Ελλάδος με επώνυμα ενδύματα, υποδήματα, αξεσουάρ κτλ-κτλ) που ήμουν ταμίας, διότι ήταν βάρβαροι..
Κάτι 12ωρα που χτύπαγα κατά διαστήματα μόνο εγώ το ξέρω..
Δε λέω, πλήρωναν καλά, αλλά τελευταία διώχνουν κόσμο πριν κλείσουν χρόνο για να μην έχουν δικαιώματα (ο κόσμος ντε!)..
Έτσι λοιπόν με έστειλαν σε κάποιο από τα καταστήματα που βρίσκεται εκτός κέντρου, μόνιμη παρακαλώ..
Πήγα μία και δεν ξαναπήγα (αυτοκίνητο άλλωστε δεν έχω)..
Ξέρω, θα με πουν κάποιοι αχάριστη και πως είναι δύσκολος καιρός για ν'αφήνεις έτσι δουλειές, τουλάχιστον πριν πρώτα βρεις κάποια καινούρια..
Συμφωνώ, αλλά τα όριά μου δε συμφώνησαν..
Μάλλον έχω πολύ χαμηλά όρια..

Ενάμιση μήνα είμαι άνεργη και, αν όλα πάνε καλά και με την ευχή του Θεού, θα μπω από βδομάδα στον πολυπόθητο κολοσσιαίο και πασίγνωστο Ισπανικό Όμιλο ενδυμάτων..
Για τη συνέντευξη έβαψα και τη ρίζα, με προτροπή της μπουμπούς μου (όπου "μπουμπού" βλ. Λενάκι)..
Γιατί.. πού πας, ρε καραμήτρο, με ρίζα 2 δάχτυλα (πάντα τόσο την αφήνω, να πω την αμαρτία μου)??
Κι όταν είμαι με την μπουμπού με κοιτάει όλο στη ρίζα..
Στην αρχή με ενοχλούσε, τώρα πλέον την πειράζω..
Θα μιλήσω εκτενέστερα για την μπουμπού κάποια άλλη στιγμή, ήδη αν δει την ανάρτηση θα με κυνηγάει (γεια σου, μπουμπού μου )..

Μετά το φαγητό, θα ασχοληθώ με κάτι εικονούλες (άλλο κόλλημα κι αυτό)..
Θα βγάλω το background με το PSP και θα βάλω αστεράκια και διάφορα τζίτζιλα-μίντζιλα για στολισμό..
Αλλά και γι'αυτό μου το χόμπυ θα γράψω κάποια άλλη στιγμή, λίγο αργότερα..

Προς το παρόν σας αφήνω..
Το φαγητόοοοο..!!


eliksirio