Καλησπέεεερα σααααας!!
Τελικά είμαι γαϊδούρα, δεν έγραψα τίποτα την επόμενη όπως είπα..
Αλλά πέρασα τόσο καλά που δεν ήθελα να ασχοληθώ με τον υπολογιστή, αλλά ήθελα να χορτάσω τις στιγμές στη φύση..
Αυτή τη στιγμή ανεβάζω τις φωτογραφίες που υποσχέθηκα, επειδή είναι τεράστιες και δε θέλω να χαθεί η ποιότητα..
Θα σας βάλω ενδεικτικά 2-3 εδώ τις οποίες φυσικά και μίκρυνα αισθητά..
Μια αναδρομή πρώτα στις υπόλοιπες μέρες της εκδρομούλας μας όμως επιβάλλεται..
Λοιπόν, ημέρα δεύτερη (Παρασκευή): ξυπνήσαμε νωρίς, ήπιαμε το καφεδάκι μας και ξεκινήσαμε..
Δεν πήγαμε από το γνωστό μονοπάτι, αλλά από καινούριο, και στην πορεία καταλάβαμε ότι εκείνο περνάει μέσα από το βουνό και δεν είναι στρωμένο με πέτρες όπως το άλλο..
Εγώ συνέχεια φώναζα του Ανδρέα να με περιμένει γιατί ψιλοφοβόμουν η αλήθεια είναι (μη δω κανέναν να κοροϊδεύει ε )..
Μετά από κανένα 40λεπτο, φτάσαμε στον κεντρικό δρόμο κι από κει περπατήσαμε λίγο ακόμη ώσπου τελικά βρεθήκαμε στη Μονή Ρουσάνου..
Προσκυνήσαμε, πήραμε κάτι δωράκια για ενθύμιο και φύγαμε..
Πήραμε πάλι το δρόμο και φτάσαμε στη Μονή του Μεγάλου Μετεώρου..
Είναι πραγματικά μεγάλο μοναστήρι που μετά βίας προλάβαμε να το δούμε όλο πριν κλείσουν οι πύλες για τους επισκέπτες..
Μετά το προσκύνημα, αποχωρήσαμε κι από τούτο το μοναστήρι και πήραμε τελικά το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο..
Λίγο πριν κατηφορίσουμε από το γνωστό μονοπάτι, αποφασίσαμε να πάμε στους Χαιρετισμούς της Μονής της Αγίας Τριάδας..
Λίγο πριν τελειώσουν οι Χαιρετισμοί φύγαμε γιατί θα μας έπιανε το σκοτάδι..
Κάπως έτσι πέρασε και η Παρασκευή μας..
Την τρίτη μέρα (Σάββατο) είπαμε να την περάσουμε χαλαρά..
Κάπου στο μεσημέρι θελήσαμε να πάμε για τελευταία φορά στο μονοπάτι να απολαύσουμε τη φύση, όπως και κάναμε..
Τελικά "ανέβα-ανέβα" φτάσαμε και πάλι στη Μονή της Αγίας Τριάδας, η οποία και πάλι είχε κλείσει από νωρίς..
Το απόγευμα κατεβήκαμε πια από το βουνό και πήγαμε να φάμε σε μια ταβερνούλα..
Στεναχωρηθήκαμε που δεν μπορέσαμε να πετύχουμε ανοιχτές τις Μονές του Βαρλαάμ και του Αγίου Νικολάου, αλλά αυτό ίσως γίνει κάποια άλλη στιγμή, στο μέλλον..
Έτσι πέρασε κι αυτή η μέρα με πολλές δόσεις του "Άρχοντα των δαχτυλιδιών"..
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να τη γλιτώσω από τον καλό μου που με έπρηζε να τη δούμε..
Την Κυριακή μαζέψαμε τα πράγματά μας και το απόγευμα βρισκόμασταν πλέον στο σπίτι μας στη Θεσσαλονίκη..
Η εμπειρία του ταξιδιού ήταν εκπληκτική και συνιστώ τα Μετέωρα σαν προορισμό χωρίς δεύτερη σκέψη..
Όποιος θέλει δωμάτιο, ας επικοινωνήσει μαζί μου, καθώς το μέρος που μείναμε ήταν πάρα πολύ φιλικό (όπως και όλοι οι άνθρωποι εκεί)..
Το μοναδικό πράγμα που δε μας άρεσε ήταν οι τουρίστες και ο θόρυβος που έκαναν..
Δεν είναι δυνατόν να βρίσκονται μέσα σε Μοναστήρια και να κάνουν τόση πολλή φασαρία, όταν εμείς οι ορθόδοξοι προσπαθούμε να κάνουμε μια προσευχή..
Τέλος πάντων, τους ανεχτήκαμε, τι να κάνουμε??
ΥΓ. Εδώ θα βρείτε τις φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό μου:
Φωτογραφίες Μετεώρων
eliksirio